3 maja przypada kolejna, bo już 232 rocznica uchwalenia Konstytucji z 1791 roku. Jest to niewątpliwie dla uczniów jedna z form nauki historii Polski, a dla dorosłych – jej przypomnienie.

Akademia, którą przygotowały z tej okazji klasy czwarte pod kierunkiem wychowawców i przy pomocy pana Gerarda Ganczarskiego – przybliżyła młodszym i starszym okoliczności powstania tej nowatorskiej jak na owe czasy ustawy. Występ uczniów poprzedziło uroczyste odśpiewanie hymnu państwowego. Uczniowie przedstawili historyczne okoliczności uchwalenia Konstytucji Majowej jako pierwszej ustawy zasadniczej w Europie, a drugiej na świecie.

Występ wzbogacony został pieśnią patriotyczną „Witaj majowa jutrzenko”. Uczniowie pięknie zaprezentowali się w scenkach, wierszach, wzruszających piosenkach i odtańczeniu Poloneza.

Cała oprawa akademii została wzbogacona o grę instrumentalną wykonana przez uczniów klas IV:  Antoniny Niedźwiedź – na skrzypcach, Nikoli Olszowy – na altówce, Kornelii Jędrych – na flecie i uczennicy klasy Vb Leny Kotuli – na skrzypcach. Swą postawą pokazali nam jak ważna jest dla każdego Polaka Nasza Ojczyzna.

Po zakończeniu występów Dyrektor Szkoły pokazał i odczytał uczniom fragment Konstytucji oraz podziękował wszystkim występującym uczniom za zaangażowanie, wychowawcom klas IV za pracę.

/tekst: p. U. Więcek, p. S. Skóra/

Dnia 27 kwietnia w LO w Sędziszowie Młp. odbył się finał III Powiatowego Turniej Wiedzy Chemicznej. W tym roku uczniowie wykazywali się wiedzą dotyczącą węglowodorów. Uczennica naszej szkoły Julia Bezara zajęła III miejsce. Cieszymy się bardzo z tego sukcesu, który ukazuje, że uczniowie pasjonujący się historią mogą być też doskonałymi chemikami.

22 kwietnia obchodzony jest Dzień Ziemi. Święto to zostało ustanowione w Stanach Zjednoczonych już w 1970 roku. Często z tej okazji organizowane są różne wydarzenia, które mają zwiększyć świadomość ludzi na temat ekologii, środowiska oraz naszej planety.

Dlatego też w naszej szkole z inicjatywy Samorządu Uczniowskiego klasy IV – VIII przygotowały plakaty o tematyce ekologicznej, które miały za zadanie zwrócić naszą uwagę na sprawy związane z dbaniem o naturalne środowisko. Uczniowie, którzy przygotowywali prace plastyczne wykazali się pomysłowością i ciekawym przedstawieniem tematu. W poniedziałek natomiast przyszli do szkoły ubrani na zielono z elementami ,,eko” i motywami roślinnymi. Dali tym samym wyraz temu, że sprawy ekologii są im bliskie.

/tekst: U. Więcek/

W nocy z 21 na 22 kwietnia 2023r. klasa IIIa wraz z wychowawcą, uczestniczyła w wydarzeniu edukacyjno-wychowawczym, pn.: „Nocowanie w szkole”.

Jego celem była integracja integracja zespołu klasowego, a także rozwijanie sfery emocjonalnej w przeżywaniu i zabawie oraz kształtowanie umiejętności współdziałania

i współpracy w zespole.

Zgodnie z planem ok. godziny 19:00 wszyscy chętni uczniowie i pojawili się w szkole wraz z niezbędnym ekwipunkiem. Następnie rozpoczęła się realizacja programu, który przewidywał m.in.: gry i zabawy na sali gimnastycznej, kolację z pizzą, nocny escape room na placu zabaw i w budynku szkoły. Nie zabrakło wspólnych rozmów, gier planszowych, a także zdrowego śniadania. Wspólnie spędzony czas najlepiej dokumentują zdjęcia, a najtrafniejszą recenzją są opinie uczestników, którzy uśmiechnięci i zadowoleni wrócili szczęśliwie do swoich domów.

Na początku kwietnia Nasi Uczniowie z klas 3 brali udział w drugiej edycji konkursu ,,House Master” organizowanego przez Szkołę Językową House of English.

Klasę 3a reprezentowali Antoni Róg i Sara Wróbel, a klasę 3b - Hanna Drozd, Adrianna Domarus oraz Nadia Klimek. W konkursie brało udział około 400 uczniów ze szkół z całego powiatu ropczycko - sędziszowskiego. Poziom konkursu był wysoki, konkurencja była spora, jednak wszyscy Nasi Uczniowie pięknie zaprezentowali swoje umiejętności językowe zdobywając wysokie wyniki.

W kategorii klas II i III pierwsze miejsce zdobyła Nadia Klimek z klasy 3b.

Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów - nie tylko z języka angielskiego.

20 kwietnia, po raz kolejny uczniowie z naszej szkoły wzięli udział w powiatowym etapie Turnieju Ruchu Drogowego, który rozgrywał się w naszej szkole oraz na Miasteczku rowerowym w Sędziszowie Małopolskim.

Zawodnicy startowali w dwóch kategoriach wiekowych:

w kategorii I

Antonina Barszcz i Anita Popek z kl. 6a oraz Dawid Jakubek i Oliwier Saj z kl. 6b

w kategorii II

Piotr Jaworski z kl. 8b oraz Filip Bieniek i Jakub Przywara z kl. 8c

Zadaniem uczestników konkursu było:

a) rozwiązanie testu teoretycznego z zasad ruchu drogowego oraz z pierwszeństwa na skrzyżowaniu

b) wykonanie zadania praktycznego:

- jazda rowerem po miasteczku zgodna z zasadami,

- jazda rowerem po torze sprawnościowym,

- z zakresu udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej.

W finale nasze drużyny zajęły II miejsca, natomiast w rozgrywkach indywidualnych na podium stanęli: Dawid Jakubek, który zajął I miejsce i Oliwier Saj - III miejsce.

"Celem Turnieju BRD jest podnoszenie kultury społeczeństwa i działanie na rzecz poprawy stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego, w tym bezpieczeństwa dzieci i młodzieży szkolnej w szczególności poprzez:

1. popularyzowanie przepisów i zasad bezpiecznego poruszania się po drogach,

2. kształtowanie partnerskich zachowań wobec innych uczestników ruchu,

3. popularyzowanie podstawowych zasad i umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej,

4. popularyzowanie roweru, jako środka transportu, a także rekreacji i sportu.

Jeszcze raz GRATULUJEMY wszystkim uczestnikom Turnieju.

19 kwietnia bieżącego roku uczniowie klas VI-VIII brali udział w profilaktycznym koncercie "Ku wolności". Podczas spotkania z artystami z grupy „Wyrwani z niewoli” z Białegostoku, usłyszeli świadectwo na temat ryzyka uzależnienia i trudów wychodzenia z niego. W towarzystwie muzyki i dobrego humoru uczniowie poznali zagrożenia dla wolności duchowej. Wierzymy, że przyswojona wiedza przyczyni się do zdrowego stylu życia i wzrostu wiary we własną siłę sprawczą.

Kolejna edycja Konkursu Kaligrafii dla klas I-III już za nami. Podobnie jak w ubiegłych latach uczestnicy niezwykle starannie przepisywali tekst o kosmosie, planetach itp.

Celem konkursu było rozpowszechnianie wśród uczniów sztuki pięknego pisania, rozbudzanie umiejętności kształtnego, starannego i estetycznego pisania, wyrabianie cierpliwości, dokładności oraz rozwijanie zainteresowań uczniów. Uczestnicy otrzymali złote lub srebrne pióro, dyplomy i upominki.

Wszystkim gratulujemy i zachęcamy do pięknego pisania, bo każdy może zostać Mistrzem Kaligrafii.

14 kwietnia b.r. w Szkole Podstawowej w Krzywej odbył się gminny konkurs wiedzy przyrodniczej i ekologicznej dla klas trzecich. 4 uczniów z naszej szkoły brało udział w tym wydarzeniu. Wszyscy zaprezentowali wysoki poziom wiedzy, dzięki czemu udało im się zdobyć:

Sara Wróbel- II miejsce,

Szymon Mazur- VI miejsce,

Antoni Róg- VII miejsce,

Gabriel Górka- VIII miejsce.

Wszystkim serdecznie gratulujemy !

W marcu i kwietniu 2023 r. uczniowie klasy 6A, podzieleni na dwie grupy,  pod opieką nauczyciela matematyki, wykonali  zadanie 1. „Napad na bank” - z modułu VII: „Kasa rządzi światem” - z Ogólnopolskiego Projektu Edukacyjnego   „(Nie)zwykła matematyka”. Nie był to zwykły napad, lecz wycieczka edukacyjna do pobliskiej placówki Banku Pekao w Sędziszowie Młp.

Głównym celem wycieczki było zapoznanie z podstawowymi informacjami o świecie finansów. Pan dyrektor Szymon Pytko wraz z pracownikami placówki przyjęli nas bardzo gościnnie. W zrozumiały, ciekawy i rzetelny sposób przybliżyli uczniom tajniki wiedzy dotyczącej finansów i bankowości oraz specyfiki pracy w placówce. Podczas wycieczki szóstoklasiści zostali wprowadzeni w tematykę historii bankowości, omówiono również podstawowe zasady funkcjonowania banków, takie jak gromadzenie depozytów, udzielanie pożyczek i inwestowanie środków.

Pod okiem pracowników mogliśmy obejrzeć poszczególne pomieszczenia, zaplecze, serwerownię, wejście do skarbca banku oraz urządzenia bankowe. Był czas na rozmowę i pytania. Na koniec spotkania wszyscy otrzymaliśmy drobne upominki.

„Napad na bank” /wycieczka do banku/, był interesującą i bardzo atrakcyjną lekcją edukacyjną. Naszym „łupem” jest wiedza o rachunkach oszczędnościowych, kontach ROR, oprocentowaniach, kartach bankomatowych, kredytach i lokatach, którą zabraliśmy ze sobą i będziemy ją mogli wykorzystać na lekcjach matematyki i informatyki, np. podczas obliczeń procentowych oraz w życiu codziennym.

Dziękujemy zarządowi i pracownikom Banku Pekao w Sędziszowie Młp. za życzliwe przyjęcie klasy 6A w Państwa banku i przekazanie wiedzy na temat funkcjonowania instytucji finansowej.

/Szkolny Koordynator Ogólnopolskiego Projektu Edukacyjnego„(NIE)zwykła matematyka” - E. Hulek/

4 kwietnia uczniowie kl. I-III obchodzili Międzynarodowy Dzień Marchewki. Ma on na celu uświadomienie dzieciom, że marchewka to nie tylko pyszne warzywo, ale też bogate źródło witamin i minerałów, które wpływają pozytywnie na nasze zdrowie.

Czy wiedzieliście, że: spożycie już 100 g marchwi zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na witaminę A? Ponadto warzywo stanowi bogate źródło witamin: C, B1, B2, B3, B6, K oraz składników mineralnych: potasu, wapnia, fosforu, żelaza, magnezu, kwasu foliowego.

Dlatego tego dnia wśród aktywności matematycznych, plastycznych, muzycznych i kulinarnych królowały oczywiście.

Z polską tradycją wielkanocną związany jest obyczaj warty przy grobie Pańskim. Nawiązuje on do przekazu biblijnego, według którego grobu ukrzyżowanego Chrystusa pilnowali żołnierze rzymscy.

W Wielki Piątek, po zakończeniu Liturgii Męki Pańskiej oraz w Wielką Sobotę, taką służbę przy Grobie Pańskim w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sędziszowie Małopolskim pełnili Strzelcy i Orlęta z Jednostki Strzeleckiej 2051 im. mjr Władysława Rudolfa-Wilka.

Z okazji Świąt Wielkanocnych, zorganizowany został w naszej szkole coroczny konkurs grafiki komputerowej „KARTKA WIELKANOCNA”, obejmujący swoim zasięgiem uczniów z klas I–VII. Organizatorami konkursu byli nauczyciele informatyki.

Zadanie uczestnika konkursu polegało na wykonaniu projektu kartki świątecznej w odpowiednim programie graficznym (bez użycia elementów gotowych, np. ClipArt, obrazów skanowanych, pobranych z Internetu). Cele konkursu obejmowały ujawnienie i rozwijanie talentów informatycznych oraz kultywowanie tradycji związanych ze Świętami Wielkanocnymi poprzez ukazywanie piękna w formach technik komputerowych.

Na konkurs swoje prace przygotowało 44 uczniów. Projekty wykonane zostały w wielorakich programach graficznych. Podczas oceny, która wprawiła jury w zakłopotanie, wzięto pod uwagę: stronę techniczną projektu, stopień zaawansowania użytych narzędzi, przejrzystość i czytelność pracy, inwencję twórczą oraz estetykę wykonanej kartki. W trzech grupach wiekowych, wyłoniono łącznie 22 laureatów, których prace zachwycały kolorystyką, oryginalnością i pomysłowością.

Bardzo dziękujemy wszystkim uczestnikom konkursu za udział, poświęcony czas, pracę i zaangażowanie. Nagrodzonym laureatom – gorąco gratulujemy osiągnięć!

WYNIKI KONKURSU:

Klasy  I - III

LAUREACI konkursu:

Oliwier Baster kl. 1a

Milena Jamuła kl. 1b

Miłosz Hinc kl. 2a

Monika Wszołek kl. 2a

Maria Wróbel kl. 2b

Miłosz Paśko kl. 2b

Sara Wróbel kl. 3a

Krzysztof Toton kl. 3b

UDZIAŁ w konkursie:

Dominik Stec kl. 1a

Igor Mazan kl. 1a

Marcin Pacocha kl. 1a

Aleksander Garnek kl. 1b

Julian Bieniek kl. 2a

Hanna Chojnicka kl. 2b

Zofia Lorenc kl. 2b

Franciszek Lorenc kl. 3a

Klasy  IV – V

LAUREACI konkursu:

Alexandra Partyka kl. 4a

Magdalena Hulek kl. 4a

Tatiana Idzik kl. 4a

Martyna Zamorska kl. 4b

Nikodem Stachura kl. 4b

Piotr Pieja kl. 4b

Magdalena Pokrzywa kl. 5a

Nikodem Żądło kl. 5a

Jakub Wróbel kl. 5b

Mateusz Ptaszek kl. 5b

UDZIAŁ w konkursie:

Nicola Olszowy kl. 4a

Michał Paśko kl. 4b

Tomasz Twardowski kl. 4b

Zuzanna Garnek kl. 5a

Dawid Stec kl. 5b

Karolina Kosydar kl. 5b

Szymon Jarząb kl. 5b

Klasy  VI-VII

LAUREACI konkursu:

Wiktoria Zamorska kl. 6a

Zuzanna Rybka kl. 6a

Gabriela Twardowska kl. 6b

Natalia Toton kl. 6b

UDZIAŁ w konkursie:

Zofia Chojnicka kl. 6a

Faustyna Czarnik kl. 6b

Gabriela Sabik kl. 6b

Igor Wójcik kl. 6b

Julia Wójtowicz kl. 6b

Laurana Pater kl. 6b

Mateusz Białkowski kl. 7a

 

Przypadająca w bieżącym roku 540. rocznica nadania praw miejskich dla Sędziszowa stała się okazją do zorganizowania konkursu na wiersz o naszym mieście.

Inicjatorami konkursu byli Burmistrz Sędziszowa Małopolskiego oraz Rada Seniorów.

Do poetyckiej rywalizacji przystąpiło 44 uczestników, w tym także czworo uczniów naszej szkoły: Daria Bołba, Julia Bezara, Gabriela Sabik oraz Kewin Charchut.

Miło nam poinformować, że w gronie laureatów konkursu znalazła się uczennica klasy 8C Daria Bołba, która zdobyła II nagrodę za wiersz pt. „Zachować historię w pamięci”.

Uroczystość wręczenia nagród miała miejsce w sędziszowskim ratuszu, w Światowym Dniu Poezji, który przypada 21. marca.

Gratulujemy!

 

WIERSZE NASZYCH UCZNIÓW:

 

„Zachować historię w pamięci” /autor: Daria Bołba kl. 8c/

Sędziszowie Małopolski, kolebko moja

Dziś wiersz ten dedykuje Ci mieszkanka Twoja

 

Niech historia Twoja nie będzie zapomniana

Na wieki wieków niech będzie zapamiętana

Niech każdy Twój mieszkaniec już od lat dziecięcych

Wie, że opiekunem byłeś dzieci zwierzęcych

Niechaj pamięć ludzka dużo miejsca posiada

Znać Twą historię – przysięgę każdy niech składa

Datę choć jedną pamiętać godnie należy

Zwłaszcza jeśli komuś na Tobie zależy

 

Tysiąc czterysta osiemdziesiąty trzeci rok

Kiedy w Polsce odrodzenie miało swój urok

Kazimierz Jagiellończyk prawa Ci dał miejskie

Powoli zanikały zwyczaje Twe wiejskie

Rządzili Tobą Tarnowscy oraz Kostowie

Kto tego jeszcze nie wie, niech się szybko dowie

Za czasów Ligęzy mosty wybudowano

O naprawie dróg dziurawych też pamiętano

 

W średniowieczu epidemia przyszła dżumy

A to nie było żadnym powodem do dumy

Miano „czarnej śmierci” nadane jej zostało

Wielu ludzi życie swoje Bogu oddało

A Tobie to wszystko bólu wiele sprawiało

Kiedy Szwedów tysiące tu maszerowało

Utonąłeś prawie wśród rzek szwedzkich żołnierzy

To wojska Rakoczego – wiedzieć to należy

W trzyletnim okresie straty wielkie zaznałeś

Ale dzięki ludziom nigdy się nie poddałeś

 

A w roku tysiąc sześćset sześćdziesiątym pierwszym

Władać nad Tobą zaczął człowiek co był żywszym

Od wszystkich, którzy władali kiedyś nad Tobą

Angażującą się był w walki osobą

Bronił on bowiem ziemie polskie od potopu

Nigdy nie oszczędzał swoim koniom galopu

Bronił swojej ojczyzny przed Rosjan najazdem

Bo Rzeczpospolita była dla niego gniazdem

Chociaż był jednym z wielu nad nią panujących

Należał do grupy o jej wolność walczących

Podhoje, Chocim to walki jego nieliczne

Ale niewątpliwie całkowicie historyczne

Imię jego w pamięci ludzi zostało

A Feliks (Szczęsny) Kazimierz Potocki brzmiało

 

Krystyna Lubomirska żoną jego była

I pięcioro dzieci szczęśliwie urodziła

Michał i Piotr Potoccy kolejno rządzili

I chyba nie najgorzej sobie poradzili

To za ich czasów kościół i klasztor powstały

By bronić sędziszowskiej chrześcijańskiej wiary

W podobnym czasie ratusz Twój wybudowano

Za czasów tej rodziny wiele tu działano

 

Tysiąc siedemset siedemdziesiąty drugi rok

To do porażki Polski naprawdę duży krok

W zaborze austriackim, Sędziszowie byłeś

Gdzie przez ponad sto dwadzieścia trzy lata tkwiłeś

Chociaż pożar zniszczył część dóbr Twoich drewnianych

I należałeś już praktycznie do przegranych

Dziewiętnasty wiek miał również swoje zalety

Gościł tu Aleksander Pierwszy – mąż Elżbiety

Był on Finlandii księciem i dla Polski królem

Chociaż jako car rosyjskim zarządzał ulem

 

Cesarza austriackiego dwukrotnie witałeś

Franciszka Józefa Pierwszego pamiętałeś

Ale w księdze nieprzyjaciół go zapisałeś

Bowiem na jego zabory się nie zgadzałeś

 

Gdy w tysiąc osiemset czterdziestym ósmym roku

Epidemia cholery przyśpieszała kroku

Wiele ludzi rodziny swoje opuściło

I do swego Ojca Wielkiego powróciło

Niebezpieczny mógł być każdy łyk zwykłej wody

Strachu były więc uzasadnione powody

A wszystkie te problemy przywieźli Rosjanie

Kiedy to trwało listopadowe powstanie

 

Przed pierwszą wojną światową Lechia powstała

Która do dzisiejszych czasów jeszcze przetrwała

A kiedy z Kolbuszową mecz ważny grała

I wynik siedem do jednego uzyskała

Kolbuszowian dobrze sobie zapamiętała

Bo „złoty” puchar od przegranych otrzymała

Choć nagroda w składzie tylko drewno miała

I już ślad po niej zaginął – pamięć została

 

Kiedyś grający w Lechii sportowiec młody

Dostał się na międzynarodowe zawody

Pomimo, że przez cały czas był rezerwowym

Ale na wejście musiał być zawsze gotowym

Grał łącznie pięćset siedemdziesiąt dwie minuty

Lecz posiadał on swoje niezwykłe atuty

Stanisław Baran zdobył tytuł mistrza Polski

Młodość swą spędził jako chłopiec sędziszowski

 

Tysiąc osiemset siedemdziesiąty czwarty rok

Od tego czasu bezpieczniejszy jest każdy zmrok

OSP nasza z tamtą datą powstała

Bronić Sędziszowian Tobie obiecywała

Własną orkiestrę smyczkową i dętą miała

A w swoim teatrze przedstawienia Ci grała

 

Podczas gdy wybuchła pierwsza wojna światowa

Pozycja Polski nie była zbyt kolorowa

Kiedy to żołnierze na wojnie umierali

Prawie wszyscy ludzie gdzieś w „piekle” przebywali

Zaś mieszkańcy Twoi przed ogniem uciekali

Pozostawiając swoje domy gdzieś w oddali

To dlatego, że ktoś Ciebie raczył podpalić

I cierpieniem innych ludzi długo się bawić

 

Patrioci w Twoich murach kiedyś mieszkający

W krwawej bitwie pod Mołotkowem konający

Pokazali jak ważna była ich ojczyzna

Po ich śmierci w pamięci pozostała blizna

 

Cmentarz wojskowy w Twoich progach się znajduje

Wszystkie wspomnienia poległych, tam przechowuje

Spoczywają w nim nieliczne wojny ofiary

Przekażmy im modlitwy i pamięci dary

 

Kiedy największa na świecie pandemia była

Ziemię z tysięcy niewinnych ludzi obmyła

Częściej młodych na drugą stronę zabierała

A dzieci i starszych z reguły omijała

Swój początek jeszcze na pierwszej wojnie miała

Wielu ludziom hiszpanka życie utrudniała

Stwierdzić można jednak, że żniwa miała większe

A od ofiar wojny światowej liczebniejsze

 

W okolicach okresu międzywojennego

Łatwo było spotkać człowieka żydowskiego

Niewiele mniej niż połowę Twoich mieszkańców

Uznawało się za mojżeszowych wyznawców

W podobnym terminie nowe firmy powstały

One zaś obróbką drewna się zajmowały

A pojawiły się w mieście – u granic Twoich

By sprzedać zrobione przez pracowników swoich

Meble najzwyklejsze i przedmioty drewniane

Które musiały być starannie wykonane

 

A wraz z nadejściem drugiej wojny światowej

Zaczęły się czasy egzekucji masowej

Od ósmego września pod okupacją byłeś

Nigdy się z tego powodu nie ucieszyłeś

Po ośmiu dniach niewoli Żyda rozstrzelano

I od tego czasu tu ich prześladowano

 

Gdy w tysiąc dziewięćset czterdziestym pierwszym lecie

Od rozpoczęcia wojny było już trzylecie

Na tym terenie twoim getto utworzono

Wiele istnień żydowskich tutaj wytępiono

A zaledwie rok później je zlikwidowano

Tysiąc pięćset ludzi różnie potraktowano

Czterystu na rynku rozstrzelanych zostało

Do innych gett rozsyłano – co pozostało

Dobrych dusz na tych terenach nie brakowało

Około trzydziestu Żydów tu ocalało

 

Do współczesnych czasów żydowski cmentarz został

Ludzi Twych wieczny spoczynek wśród drzew pozostał

Gwiazdą Dawida brama jego oznaczona

Do Twojej pamięci jak gwoździem przytwierdzona

 

Młodzież o niepodległość Twą długo walcząca

Za Polski wolność życie swe ryzykująca

I dzielnie wspomagający ich nauczyciel

Władysław Węglowski oddany wspomożyciel

To oni do Szarych Szeregów należeli

To oni prawdziwą grozę wojny ujrzeli

To oni byli prawdziwymi patriotami

I to oni byli do wolności wrotami

 

A w tysiąc dziewięćset czterdziestym czwartym roku

Doczekałeś się nowego wojny wyroku

Armia Czerwona na Twoje ziemie wkroczyła

Nienawiść niemiecka pół miasta rozburzyła

Okupację gdzieś w przeszłości pozostawiła

Która zabudowę miasta bardzo zniszczyła

Pierwsze lata po wojnie szkody naprawiano

A zniszczone budynki odbudowywano

Straty plonów w gospodarstwach były wielkie

Mieszkańcy Twoi stracili jedzenie wszelkie

 

Twój Dom Kultury aż do dzisiaj istniejący

Lecz nie daleką historię posiadający

Od lat pięćdziesiątych talenty tu rozwija

Bo w tym MGOK-u czas znacznie szybciej mija

Kino „Jedność” w jego budynku długo działa

Lata temu widownia pierwszy film widziała

Po kilku latach biblioteka też tam była

A młodzież dużo się z książek nauczyła

 

Kościół Twój najnowszy – dzisiaj już sanktuarium

To dla większości bardzo ważne seminarium

Pod Miłosierdzia Bożego jest zaś wezwaniem

Chrześcijan przyprowadza Bożym zawołaniem

To dzięki niemu właśnie od lat osiemnastu

Jesteś miastem, co doczekało się kontrastu

Posiadasz bowiem relikwie Faustyny świętej

Siostry zakonnej bardzo w wierze zawziętej

W murach tego przepięknego kościoła Twego

Jest rzecz poświęcona przez papieża samego

To jest ten z grobu Faustyny kamień węgielny

Który teraz z kościołem jest już nierozdzielny

 

A w czerwcu dwa tysiące dziesiątego roku

Gdy powódź nie ominęła żadnego bloku

Woda olbrzymie straty dla Ciebie przyniosła

I mieszkańcom Twoim utrudnienia zaniosła

Gdy w styczniu dwa tysiące dziewiętnastego roku

Nieustannie powiększałeś się krok po kroku

Cztery miejscowości pochłonąłeś z Twej gminy

Poznałeś przeróżne nowe życia dziedziny

 

Dwa tysiące dwudziesty rok nadszedł powoli

Koronawirus stwierdził, że się tu wgramoli

Powodów do smutku naprawdę dużo miałeś

Kiedy puste chodniki dniami oglądałeś

Przez lata koncertów nie organizowałeś

I niczym opuszczony wtedy wyglądałeś

Nie były to dla nikogo przyjemne czasy

Wszyscy w rękawach mieli maski, a nie asy

 

Na szczęście epidemia już się zakończyła

Lecz trudne czasy nam wszystkim pozostawiła

Inflacja cenę życia znacznie tu podniosła

Wojna za granicą emigrantów przywiozła

A my wszyscy współczuciem się wykazaliśmy

Kiedy Ukraińców tutaj przyjmowaliśmy

I pokazaliśmy jak bardzo Cię kochamy

Bo o Twą reputację nieustannie dbamy

 

A dziś w dwa tysiące dwudziestym trzecim roku

Twe urodziny nie przemkną żadnemu oku

Pięćset czterdzieści lat temu miastem zostałeś

Choć początkowo wieś jeszcze przypominałeś

 

Choć nie zdobyłam jeszcze żadnego tytułu

Ani nie zrobiłam nic dla ludzi ogółu

Chociaż jeszcze nic nie znaczę dla ludzi wielu

Chcę zrobić coś, czego dokonało niewielu

 

Poznanie przyszłości nie dane jest każdemu

A jedynie komuś naprawdę niezwykłemu

Bez obaw, więc można Cię tym okryć tytułem

Chociaż nie przeniesiesz się żadnym wehikułem

Bowiem ja, tu przy świadkach, składam Ci przysięgę

Którą zapamiętam jak najważniejszą księgę:

„Dopóki serce me bije pamiętać będę

Dla Ciebie zawsze choć chwilę czasu zdobędę

I nawet z końca świata pomóc Ci przybędę

A przywiązania do Ciebie się nie pozbędę

Choćbym mieszkała gdzieś za Twymi granicami

Sięgać do Ciebie będę mymi wspomnieniami”

 

Za to, że cały czas na jednych latam skrzydłach

Za to, że historię widzę na malowidłach

Za to, że przyjaciół poznałam w Twoich progach

I znajomych mam wielu w przeróżnych załogach

Za wszystko chcę Ci całym sercem podziękować

A wiersz ten w historii Twej jak obraz malować.

 

„POWOŁANIE” /autor: Julia Bezara kl. 8c/

miejsce to

niepozorne się wydaje

niby puste a jednak pełne

ludzkich emocji, wspomnień

 

mała mieścina

na Rusi pograniczu

ot, taka pestka

mniejsza niż niejedna prowincja

 

a władali nią ci ze Sprowy

którym to los Sendishowa

na sercu leżał

i w roku pańskim 1483

 

o pozwolenie na miasto od króla Kazika z Jagiellonów

się wystarali niby bez wysiłku

jak na szlachtę przystało

a jednak serce - w trosce o mieszkańców - mocniej zabiło

 

lat kilka minęło

nim coś w osadzie zaczęło jakby się wykluwać

niby krok niewielki, a jak kamień milowy

postawiony przez kobietę, osóbkę niepozorną;

 

Beata, w Tęczyńskich korzeniami sięgająca

szpitalne mury wzniosła

i w kościele swą cegiełkę pozostawiła

zarazem dbając o rezydentów zajęcie –

 

z troską o karczmę, browar

wcale nie żartowała

lecz doskonale świadoma była

że złotych zasad umiaru naruszać nie wolno.

 

sekundy, godziny, dni, miesiące, lata

mijały po kolei

aż wreszcie coś zgrzytnąć musiało

w banale z pozoru

 

Rachwał Niedźwiadek

od Andrzeja z Rzeszowa

do ucieczki

czuł się przymuszony

 

chłop ze wsi do Sędziszowa ucieka?

tak być nie może!

najechał więc rzeszowianin odrowążowe ziemie

i spustoszył

 

wypędził

pobił

przestraszył

sfrustrował

 

mieścina na chwilę w miejscu stanęła

podnieść z gruzów zwykle nie jest łatwo

choćby mur niewielki

i domek pomniejszy

 

teraz lata pędziły;

nowi właściciele:

Tarnowscy

Kostkowie

 

Ligęza

Potoccy

i nowe najazdy

bójki oraz konflikty

 

nowe budowle

rządy, ustawy, cała polityka

ale do czasu

do czasu podziału

 

ziem szczepu Piastowego

ataku na polskość,

rosyjsko - austriacko - pruskiej

największej wojny nowoczesnej Europy

 

wtedyż to posiadłości Potockich rodu

cesarz Franciszek zagarnął monarchijnie

jakby nigdy nic

i kolejni rządzili miastem odrowążowym

 

ciekawe sytuacje się zadziały

to ktoś przyjechał, odwiedził

to powstało towarzystwo, fabryka

a nawet orkiestra

 

Wielka Wojna kolejne zmiany naniosła niczym liście w jesieni

dwudziestolecie pomysłami "Kwiatka" owocowało

a następnie kolejna zawierucha

co komunizm nawiała na ziemie przodków hucznym podmuchem z Moskwy

 

i wreszcie Anno Domini '89

wolność przyniósł narodowi polskiemu

powolutku stawianemu na nogi

o lasce prawa i demokracji upragnionej

 

dla ziemi z dawien dawna odrowążowej

również wyzwolenie przyszło

lecz to nie sprawa prosta

by diametralnie zmienić to

 

co utrwalone

w pamięci ludzkiej

tudzież emocjach, też psychice

wyryte

 

nie traćmy jednak nadziei

walcząc o siebie i naszych potomków

pokorą i miłością cierpliwą

korzystając z tego, co życie daje

 

bo któż powiedział, że jutro twa egzystencja na ziemi nie zostanie przerwana niczym wstęga?

że o poranku budzik zadzwoni, iż ranek w ogóle wstanie?

że spotkasz rodzinę, klasę?

ściany mieszkalne, chodnik przed blokiem?

 

nie masz gwarancji

że jutro przyjdzie w tym samym ubraniu co do tej pory

może postawi ci pytanie:

dlaczego jutro, a nie dziś?

 

dlaczego dziś, a nie wczoraj?

dlaczego dziś, a nie wczoraj, nie zatrzymałeś się i nie zawołałeś

do siebie samego z każdego gardła mięśnia, tkanki, komórki:

"Człowieku! Co ty teraz robisz?"

siedzisz na tronie jedwabnym czy podążasz za swym powołaniem?

 

 

/autor: Gabriela Sabik kl. 6b/

Miasto Sędziszów nie jest za duże,

Dzieci graffiti rysują na murze.

Na środku rynku Ratusz piękny mamy,

W nim różne sprawy urzędowe załatwiamy.

 

Jest piękny Klasztor i Braci wielu,

Gdy jesteś głodny idź do nich przyjacielu.

Oni Cię miło na pewno ugoszczą,

A kiedy trzeba sami też poszczą.

 

Jest Sanktuarium i Kościół Fary,

Ludzie w tym mieście są wielkiej wiary.

Jest szkoła trójka i szkoła dwójka,

Każda ma trochę swego podwórka.

 

Jest piękny stadion i klub sportowy,

Targ z starociami jest całkiem nowy.

Jest park Buczyna, plac zabaw mamy,

A na orliku w piłkę często gramy.

 

Przyjedź i zobacz to małe miasteczko,

A zjesz tu na pewno dobre ciasteczko.

Jest też galeria ,lecz nie rzeszowska,

Tylko ta nasza ,mała sędziszowska.

 

„Moje miasto” /autor: Kewin Charchut kl. 8c/

 

Dzisiaj Sędziszów Małopolski cieszy mieszkańców swym pięknem.

Tu zieleń, piękne krajobrazy, szlaki spacerowe i trasy rowerowe.

Zabytkowa zabudowa, klimat wyjątkowy.

Nie zawsze jednak w tym mieście tak pięknie się żyło.

 

Historia Sędziszowa ciekawa, a za razem bardzo burzliwa była.

Miejscowość ta, do grona miast, za sprawą Jana Odrowąża w 1483 roku dołączyła,

i znak rodowy Odrowążów na godło miasta zostawić postanowiła.

Beata z Tęczyńskich Odrowążowa, szpital dla ubogich w mieście otworzyła.

 

W miasteczku dobrze się żyło, więc nowych osadników przybyło.

Rachwał Niedźwiadek z dóbr rzeszowskich uciekając,

warchoła i zabijakę Andrzeja Rzeszowskiego na nieszczęście mieszczan sprowadził,

tym samym w 1491roku do zahamowania rozwoju miasteczka doprowadził.

 

Choć w XVI wieku potężne rody Rzeczpospolitej, Tarnowskich, a następnie Kostków rządziły,

niczego dobrego dla Sędziszowa nie uczyniły.

Dopiero rządy Mikołaja Spytka Ligęzy,

gospodarczo miasto ożywiły.

 

Niestety, ciężkie lata dla Sędziszowa i całego kraju nastały.

Epidemia dżumy w 1652 roku żniwo zbierała,

a trzy lata później horda szwedzka potopem nasz kraj zalała,

i wielkich zniszczeń dokonała.

 

W 1657 roku, wojska siedmiogrodzkie miasto najechały i je rujnowały,

a w 1662 roku, niezapłacone wojska koronne dalej wszystko niszczyły i okolice łupiły.

Jednak nowi właściciele Feliks i Krystyna Potoccy przybyli,

i szybko miasto uleczyli.

 

Gdy Feliks w 1702, odszedł z tego świata,

swojego następcę zostawił.

Syn Michał godnie dzieło ojca kontynuował i z dumą go zastępował,

a potem synowie jego władzą się podzielili.

 

W 1772 roku trzy mocarstwa się zmówiły,

Polskie ziemie rozgrabiły, władze między siebie podzieliły,

i Sędziszów do monarchii austriackiej przyłączyły.

Gdy Aleksander I i Franciszek Józef kolejno do miasteczka przybywali, to atmosferę ożywiali.

 

Nadzieja na lepsze czasy się pojawiła,

gdy kolej linie łączące Kraków i Lwów, przez miasto przeprowadziła.

Pierwsza wojna światowa, znaczny ubytek mieszkańców spowodowała,

a następnie epidemia grypy Hiszpanki żniwo zebrała.

 

Szanse na rozwój miasta druga wojna zniweczyła,

i aktem tragedii sędziszowskich żydów się okryła.

Niemieccy bandyci na grupy ich dzielili,

i jak baranki na rzeź prowadzili.

 

Gdy do miasta Armia Czerwona wkroczyła,

niemieccy okupanci miasto zniszczyli,

i wiele budynków w powietrze wysadzili.

Ulice krwią zlane zostawili.

 

Jak feniks co z popiołów powstaje,

tak Sędziszów Małopolski wojną znękany,

cierpieniem i bólem w historii zapisany,

przez dumnych mieszkańców odbudowany i nadal upiększany.